Normal hayatımda çok düz mantık bir insanımdır. Davranışlarım, düşüncelerim tamamen dümdüzdür ve ortadadır. Yani arka planda bir art niyet düşünerek herhangi bir maksatlı davranış genelde göstermem. Fakat bu davranışım ve konuşma tarzım insanlar tarafından nasıl algılanıyor tam anlamıyorum. Muhtemelen herkesin art niyeti kendisiyle ilgilidir, kendini ilgilendirir fakat hayatımda çok defa birileri “sen ne demeye çalışıyorsun”

Başarılı ve ünlü oyuncu Kıvanç Tatlıtuğ’u sanıyorum tanımayan kimse yoktur. Bu oyuncuyu herkes Aşk-ı Memnu dizisindeki karakteri ile tanımış olsa da kariyeri incelendiğinde daha çok mafya karakterlerini oynadığı görülmektedir. Bu karakterlerin bir tanesine de bir kişiye garip bir ses tonuyla “Sevgilim Ceren’e söz verdim, küfür etmeyeceğim, ama küfürsüzlük çok zor, gerçekten çok zor!” şeklinde sevdiğim

İnsan için bir yaradılış hikayesine ve bir yaratıcıya inanmak bir ihtiyaçtır. Bunun evrimsel, psikolojik ve sosyolojik gerekçeleri vardır. Bu sebeplerden birincisi bir şeye inanmak insanlar için evrimsel açıdan aidiyet duygusu oluşturduğu için yaşama amacı sağlamak açısından fayda sağlıyor olabilir. İkinci neden ise bir tanrıya ait olmak psikolojik olarak o tanrı tarafından sağlanan bir koruma olduğu

Son zamanlarda medyada, sosyal medyada ve çeşitli yayın kuruluşlarında bazı helal ve haram değerlendirmeleri görmekteyim. Üstelik bu helal ve haramlar bilfiil insanların ağzında sakız olmuş durumdadır. Bu helal veya haramlar genelde Ümmet-i Müslümin’in (bundan sonra Müslüman Millet diye bahsedeceğim) rızkı ile ilgili bilgiler oluyor. Fakat garip bir şekilde belirli bir grup insan “helal” ve “haram”

Şimdiye kadar yaşamış olduğum hayatı göz önünde bulundurduğumda büyük bir kısmının Rize/Merkez’de yaklaşık yüzde onluk bir kısmını ise Erzurum/Tekmanda geçirdiğimi söyleyebilirim. Şöyle bir geçmişe dönüp baktığımda bu sürenin neredeyse tamamında öfke ve stres düzeyimin hep belirli bir değerin üzerinde olduğunu görmekteyim. Bu öfke sürekli olarak ruhsal deformasyonlara sebep oluyor, arada bir patlayarak istemediğim şeyler yapmama

Eskiden beri insanların “fakirlik” kavramını zihinlerinde nasıl algıladıklarını hep merak etmişimdir. Basit bir gözlem yaparak aslen idare eder bir geliri olan insanların bundan tatmin olmayıp fakirlikten dem vurduğunu; gerçekten fakir olduğunu düşündüğümüz insanların bu konuda çok konuşmadığını ve her zaman şükür sahibi olduğunu görebilirsiniz. Örneğin çok zaman önce öğretmenlik stajımı yaptığım yıllarda, çalışmış olduğum okulda;